Kitap Gideon’un düşüncelerini okumadan, Harrow’la hiç muhatap olmadan daha güzel olurdu. Bu kadar toksik ve narsist bir karakter yazmak zor gerçekten ve başarmış. Bir insanın ağzından tek mantıklı ve doğal söz çıkmaz mı?..
Kurgu genel hatlarıyla eğlenceli ilerliyor. Dünyası yaratıcı ve ikna edici, kitabın başları epey sürükleyici.
Gelgelelim, Gideon’u tanıdıkça bu toksiklik sinirimi bozmaya başladı. Harrow’a yüklenen Şeytan’ın avukatı ise aşırıydı. Kitaptaki kadın düşmanlığı falan onlara değinmiyorum.
Simay’ın yorumunu okuduktan sonra fark ettim, bu kitap sahiden YA olarak pazarlandıysa ekibi kovmalılar…
Türü sevenler ve toksiklik kaldırma seviyesi yüksek insanlar benden daha güzel bulacaktır. Ben seriye devam etmeyi düşünmüyorum.








